رابطه سرسختی روان شناختی و انگیزۀ پیشرفت با فرسودگی شغلی کارکنان منطقه ۶ دانشگاه آزاد اسلامی

چکیده: هدف این پژوهش بررسی رابطه سرسختی روان شناختی و انگیزۀ پیشرفت با فرسودگی شغلی کارکنان منطقۀ 6 (واحدهای دانشگاه آزاد اسلامی مستقر در استان خوزستان) دانشگاه آزاد اسلامی بود. بدین منظور از بین کلیه کارکنان غیر عضو هیأت علمی شاغل در واحدهای دانشگاهی منطقه به شیوه تصادفی طبقه ای 211 نفر (126 مرد و 85 زن) از تمامی قسمتها انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری عبارت اند از: آزمون سرسختی روانشناختی اهواز (a-h-q)، پرسشنامۀ توصیف خودگیزلی، مقیاس فرسودگی شغلی مزلچ. اعتبار و پایایی آزمونها محاسبه گردید که در سطوح معنادار بودند. داده ها با استفاده از روشهای آماری ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون چندگانه و تحلیل واریانس چندمتغیره (مانوا) تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد که بین سرسختی روان شناختی و انگیزه پیشرفت با فرسودگی شغلی در سطح (05/0>p)، رابطۀ منفی وجود دارد. در این میان تفاوت معناداری بین آزمودنیها از نظر جنسیت، سن، تأهل، سابقۀ خدمت، رسته خدمتی و واحد دانشگاهی مشاهده نگردید.